H εκκλησία του Αγίου Θεράποντα βρίσκεται στο κέντρο του χωριού. Η οικοδόμηση της εκκλησίας άρχισε το 1816 και ολοκληρώθηκε το 1880. Εγκαινιάστηκε το Νοέμβριο του 1910 από το Μητροπολίτη Μελέτιο.

Σύμφωνα με την παράδοση, η εκκλησία του Αγίου Θεράποντα οικοδομήθηκε στο σημείο που υπέδειξε ο ίδιος ο Άγιος, καθώς περνούσε από το χωριό. Συγκεκριμένα, ο Άγιος είχε δει αναμμένο ένα καντήλι στο σημείο που βρίσκεται σήμερα η εκκλησία και το ανέφερε σ’ ένα βοσκό που ονομαζόταν Χριστόφορος. Μετά από αυτό το γεγονός, στο σημείο που ο Άγιος έβλεπε αναμμένο το καντήλι έχτισαν την εκκλησία. Περισσότερα: Παράδοση

Στο εσωτερικό του ναού υπάρχει ένα ξυλόγλυπτο τέμπλο. Πρόκειται για ένα από τα τρία τέμπλα που φιλοτεχνήθηκαν στην Κύπρο από το γλύπτη Γιαβόπουλο.

Η μνήμη του Αγίου γιορτάζεται στις 14 Οκτωβρίου και 27 Μαΐου. Πολλοί πιστοί προσέρχονται ευλαβικά για να προσκυνήσουν ένα τεμάχιο από τα ιερά λείψανα του Αγίου που φυλάσσονται στην εκκλησία μας.

Το Ξωκλήσι του Αγίου Θεράποντα αναγέρθηκε το 1986 και βρίσκεται δίπλα από το αγίασμα του Αγίου. Το αγίασμα αναβλύζει στο σημείο όπου ο Άγιος Θεράποντας καθοδόν προς το Βουνί δίψασε και χτυπώντας με το βέλος του στη γη, βρήκε νερό. Η πρόσβαση τόσο στο ξωκλήσι όσο και στο χώρο του αγιάσματος είναι εύκολη.

Το ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται στα ανατολικά του χωριού. Χτίστηκε το 1996 σε βυζαντινό ρυθμό με έξοδα του Κύπρου Λοϊζίδη.

Στα δυτικά του χωριού παλαιότερα υπήρχε ένα εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων και Μυροφόρων. Το εκκλησάκι ήταν βασιλικού ρυθμού. Δυστυχώς, όμως, το εκκλησάκι παρασύρθηκε από τα νερά του ποταμού και ξανακτίστηκε.

Στο χωριό μας υπάρχει και ξωκλήσι αφιερωμένο στην Αγία Παρασκευή. Το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής είναι βασιλικού ρυθμού.

Στα νότια του χωριού υπάρχει ένα μικρό ξωκλήσι, βυζαντινού ρυθμού, αφιερωμένο στην Παναγία τη Χρυσοσπηλιώτισσα.. Το ξωκλήσι χτίστηκε το 1928 και αρκετά χρόνια μετά, το 1982 και 2000, έτυχε ανακαίνισης, χωρίς όμως να αλλοιωθεί η αρχιτεκτονική του. Σύμφωνα με την παράδοση, το ξωκλήσι χτίστηκε στη θέση ενός παλαιότερου ναού, από τον οποίο δεν σώζεται τίποτε.

Αξίζει να αναφερθεί πως κάτω από την εκκλησία υπάρχουν σπηλιές, στις οποίες διέμεναν ασκητές. Την εποχή που κατέτρεχαν τους χριστιανούς, οι σπηλιές αποτελούσαν τα καταφύγια των ασκητών. Από μια τρύπα της σπηλιάς, τους έριχναν φαγητό και φρούτα. Επιπρόσθετα, για να εξασφαλίζουν το νερό, είχαν μια στέρνα στην οποία αποθήκευαν το νερό της βροχής.

Το ξωκλήσι Αγίων Σαράντα Μαρτύρων, σύμφωνα με τους κατοίκους του χωριού, χτίστηκε στη θέση ενός παλαιότερου ναού στα 1980. Στις μέρες μας, δεν υπάρχουν ίχνη της παλιότερης εκκλησία. Η σημερινή εκκλησία είναι βασιλικού ρυθμού και βρίσκεται στα βορειοανατολικά του χωριού.

Πηγές:
Οικονόμος Μιχαήλ Χ”Ιωάννου
Ακολουθία του Αγίου Ιερομάρτυρος Θεράποντος του Θαυματουργού, Λεμεσός 2005